Clara is de moeder van David, haar vriendin Amanda heeft een dochter Nina. David drinkt van een beekje dat giftig water blijkt te bevatten en is stervende. Zijn moeder zoekt hulp bij een genezeres die David probeert te redden door zijn ziel over twee wezens te spreiden. Over dat gebied in de pampa blijkt een vloek te liggen die zich steeds verder uitbreidt. Amanda is verlamd en heeft blijkbaar een deel van de dode (?) David in haar hoofd, ook haar dochter Nina lijkt bezeten (?). Deze heel korte roman (meer een novelle) is een doorlopende tekst zonder hoofdstukken, en waaraan elke vorm van chronologie ontbreekt. Het is een constante dialoog en het duurt een hele tijd voor je begrijpt dat die tussen Amanda en David is, dat Amanda alles herbeleeft zoals geleid door David. De basis info die ik in het begin neerschreef, moet je dan zelf ook tussen de regels uitpuzzelen naar het slot toe. Verward? Oké, dat was de eerste stap, probeer nu dit onding maar eens te lezen en bedwing de neiging om het na enkele pagina’s in de hoek te werpen. Enkele flaptekst citaten: ‘gekmakende novelle’ (volledig juist), ‘je krijgt het zweet in de handen en je knarst met je tanden’ (niet van angst maar van verveling), ‘een nachtmerrie die zich sluipend ontvouwt’ (meer een aanhoudende koortsdroom), ‘vol glasheldere schoonheid’ (mooie woorden, maar glashelder als je niks begrijpt van wat er verteld wordt?). Schweblin is Argentijnse en wordt vergeleken met Bioy Casares en Julio Cortàzar als ‘een van de meest veelbelovende stemmen van de hedendaagse Spaans literatuur, ze is ‘de beste verteller van haar generatie’, waarop ik enkel kan zeggen: àrme generatie. Een oersaai en geheel wanordelijk verhaal dat ik liefst zo vlug mogelijk vergeet. De summiere fantastische elementen moet je met een pincet gaan zoeken in deze woordenbrei. Eddy C. Bertin (1) Distancia de rescate I Atlas Contact I 2014-2016 I Paperback I 110 Blz. I 9789025448073 I Samanta Schweblin
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
September 2016
Categories
All
|