In het eerste boek van deze reeks, ‘Heksenwaan’, werd de dertienjarige Nikkie Zeevenslooten ontvoerd door de nornir (heksen) omdat zij de gave heeft om heksen te herkennen tussen gewone mensen, en dus een gevaar is voor hen. De nornir wonen in hun geheime wereld in de ‘vouwen’ van de werkelijkheid. Nikkie belandde in die wereld, Koterije, en wist na heel wat akelige avonturen te ontsnappen met haar vriend Balthus in een gestolen luchtschip. Dit boek sluit daar rechtstreeks op aan. Het luchtschip komt weer in Nikkie’s werkelijkheid maar crasht nabij Keulen. Nikkie en Balthus gaan weer op de vlucht en ontdekken dat niet alle heksen zo boosaardig zijn als in Koterije. Ze krijgen hulp en Nikkie wil bewijzen dat ze geen spionne is uit de mensenwereld, maar haar schetsboek waarin ze alles optekende wat ze meegemaakt heeft, is natuurlijk in haar nadeel. De heksen dringen door in de normale wereld, de Schaduwraad die Nikkie ter dood veroordeelde, stuurt de gevreesde Bezembrigade achter haar aan, geleid door de extreem wrede man met spinnen als vingers, de Patroon, die willekeurig foltert en doodt. Nikkie ontdekt geleidelijk dat ze zelf heksenbloed in zich heeft. Als ze haar ouders probeert te contacteren leert ze dat in die twee weken dat ze in Koterije verbleef er twee jaar in de echte wereld zijn voorbijgegaan. Haar ouders zijn niet haar echte ouders want alle heksen zijn de echte kinderen van drie Oermoeders! Dat vond ik wel wat onrealistisch en riep ongewild grappige cartoonbeelden in mij op, het werd nog beter toen terloops vermeld werd dat heksen niet als foetus geboren worden maar uit eieren. Meer detail daarover wordt in dit boek nog niet vermeld, ik kijk er wel naar uit. Nikkie is sterk, maar ook erg eigenzinnig en doet dan ook niet altijd de slimste dingen. Ze weet wel dat ze niemand echt kan vertrouwen maar desondanks krijgt ze in de finale enkele akelige revelaties over zich heen. Een resem hachelijke avonturen dus, vaak erg grimmig en luguber voor een boek gericht op jongeren (tieners, zeker niet op kinderen!) inclusief kinder- en oudermoord, koters die opgevreten worden, het bloed vloeit rijkelijk, maar Nikkie leert in feite hier nog erg weinig over wie ze is en wat ze wel kan als heks. Een vlot leesbaar boekje maar het centrale verhaal gaat hier niet erg veel vooruit, ook geen idee hoeveel delen wel gepland zijn in de reeks. Ik vond het best leuk maar het staat moeilijk op zichzelf. De wereld van de nornir is uitgebreid en complex, er komen steeds nieuwe namen bij te pas en fragmentarische verwijzingen naar van alles en nog wat, voornamelijk in de notities boven elk hoofdstuk. Een index van namen en plaatsen ware misschien stilaan aan te raden. Zoals in het eerste boek komen achteraan 15 blz. met ettelijke tekeningen uit Nikkie’s notities, aangevuld met handgeschreven korte teksten die meestal herhalingen zijn van de notities boven de individuele hoofdstukken. Het wordt al wat begrijpelijker maar je leest toch beter eerst het vorige boek om niet bedolven te worden onder een vloedgolf informatie. De tekst is van Martijn Adelmund, de grappige of macabere illustraties van Iris Compiet, samen ‘The Grimm Collective’. Het vorige boek werd bekroond met de eerste Hebban Fantasy Award in Nederland. Eddy C. Bertin (3) Heksenkind I Luitingh I 2014 I Paperback I 175 Blz. I 9789024564644 / Martijn Adelmund & Iris Compiet
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
September 2016
Categories
All
|