|
We zijn nog niet goed bekomen van de eerste miskleun of we worden hier reeds met onze neus op nieuwe feiten geduwd.
Met ‘Sharknado 2: The Second One’ wil men even verder door borduren op het eerste haaienvehikel en van de citroen blijft niets meer over. Fin, de ‘held’ uit de eerste prent, en zijn ex-vrouw April begeven zich per vliegtuig naar New York voor een signeersessie. Ondertussen heeft April, en dus niet Fin, een leuk naslagwerkje geschreven met richtlijnen hoe je een Sharknado moet overleven. Net voordat ze het luchtruim van de metropool binnendringen komt het vliegtuig terecht in een storm… ja een nieuwe Sharknado. En dan komen we weer in die spiraal van onrealistische voorstellingen terecht die we nog kennen uit de eerste pellikule. Of we hier nu mogen spreken over een meerwaarde, ik zoek ze nog steeds, want het gaat hier wel degelijk om een ‘extended version’ van de prent. Kennelijk hebben ze de film nu integraal uitgebracht, dus we krijgen zeker geen ‘cleane’ versie te zien. Wat het budget van dit soort prenten is, ik wil het niet weten, maar de visuele effecten, en dat is misschien een positief punt, kunnen we toch een beetje behoorlijk noemen om maar niet te zeggen verbluffend. Deze effecten happen toch een groot deel uit de ganse budgettaire koek weg en dan stel ik me de vraag of ze echt niets anders hadden kunnen verzinnen dan een storm die niets anders dan mensenetende haaien regent. Indien ik in een jury zou zetelen die deze film had moeten beoordelen, ik had hem meteen de prijs gegeven die we begin jaren tachtig ook aan een film tijdens Jan Verheyen zijn festivals in Knokke-Heist hebben toegekend: ‘The Gouden Drol Award’ (‘The Antwerp Killer’). Neen, beste mensen, met dat geld had je toch iets fatsoenlijker kunnen maken, niet? De covers van deze dvd’s hebben een grotere overtuigingsfactor dan de prent zelf. Dus hebben we toch nog een leuk detail gevonden. Was dit dan de meerwaarde?
|
TECHNISCHE FICHE
ARTISTIEKE FICHE
Alfons Maes (3)
Met dank aan EIC |
