We hebben nu al nazi zombies gehad, ridder zombies en recent Lederhosen zombies, dus waarom niet eens zombie scouts? Wacht even, niet onmiddellijk afhaken, de film is toch iets genietbaarder dan de stomme titel.
In Deerfield is hopman Rogers de fanatieke leider en bezieler van de plaatselijke scoutsgroep, die bestaat uit exact drie leden. Ben is de knappe maar schuchtere jongen, Carter de wat losbandige rebel, en Augie de dikke slungel. Terwijl zij een vergeefse poging doen om nieuwe leden te werven, slaagt in een plaatselijke geheim labo van Biotine (waar blijkbaar slechts één geleerde werkt) een klungelige poetsman erin een experimentele zombie tot leven te wekken en te bevrijden. De gevolgen laten zich raden. Ben en Carter zijn op weg naar een op te richten kamp en rijden een hert aan, dat daarna verdwijnt. Ze vervoegen Augie en zetten het kamp op, maar leider Rogers duikt niet op. Die is in het bos aangevallen en gebeten door het zombiehert. ’s Nachts glippen Carter en Ben weg om naar een fuif te gaan waar meisjes zijn waar ze een oogje op hebben. Slecht idee, de stad lijkt uitgestorven maar niet voor lang. Ze glippen terloops binnen in een striptent, waar ze geconfronteerd worden met een stripper zombie én de portier zombie. Al vlug hebben de twee een hele menigte hongerige zombies achter zich aan. Ze krijgen hulp van Denise, een cocktail serveerster, die heel goed met een geweer over weg kan, vinden Augie terug die al een ontmoeting met de zombie scoutsleider kreeg, en proberen met hun vieren weg te geraken uit de zombiestad. |
Ze ontdekken dat het leger binnen twee uur de stad gaat bombarderen, Denise gaat op zoek naar de legerpost en de drie scouts gaan op zoek naar wapens in een ijzerwinkel en dank zij hun scouts opleidingen knutselen ze heel wat leuke dingen in elkaar, had alleen geen idee dat ze bij de scouts ook bommen leren maken. Uitgedost als ghostbusters en tot de tanden gewapend duiken de drie op in de fuifzaal om hun vriendinnetjes te redden van een waar zombieleger dat daar is binnengevallen. De zombies zijn keurig gegrimeerd en gezien ze allemaal heel recent zijn, ook heel vlug te been. Het grootste deel van de film is dus een rollercoaster van vluchten en vechten, wat tot heel wat erg bloederige maar ook erg grappige scènes leidt, zoals de zombiestripper met een flessenhals in haar voorhoofd, trampoline springende zombies, kattenzombies, en de zombie scoutseider die maar niet dood te krijgen is. Het acteren is allemaal over the top (zoals te verwachten) maar de horror effecten zijn verzorgd en veelvuldig. Wat sentimentele dialogen over vriendschap moet je er maar bij nemen. Enkel de ‘gewone’ grapjes in de stijl van ‘dikke tieten, blote kont, pis en kak, ik wil niet neuken maar je mag me beffen’, zijn van het soort Amerikaanse onderbroekenhumor die je best zo vlug mogelijk vergeet. IQ op nul zetten en gewoon kijken naar de actie en de écht kolderieke scènes. Enkele korte documentaires waaronder deze over de grimage van de zombies best interessant is.
USA, 2015, 89min., Engels gesproken, Nederland ondertiteld, leeftijd 16.
EXTRA’S:
USA, 2015, 89min., Engels gesproken, Nederland ondertiteld, leeftijd 16.
EXTRA’S:
- The Zombie Makeup FX Handbook (5’20”)
- Undead Movement Guidelines: Zombie Choreography (5 min.)
- Uniforms and You: Costume Design (4’50”)
- Deleted Scenes (2 stuks ; 2’25 »)
|
|
TECHNISCHE FICHE :
|
ARTISTIEKE FICHE :
|