|
Dit is al het zesde deeltje in de reeks ‘gebaseerd op de film ‘Paranormal Activity’ van Oren Peli uit 2009. Na vier deeltjes dacht ik dat ik er eindelijk vanaf was, maar in plaats van een nummer krijgen ze nu een subtitel. De kenmerken van heel de reeks: verwarde verhalen, oersaaie films met hier en daar wat schrikgeluiden en paniekerige overreacties, op het slot komt er dan soms een beetje echte actie, en vooral irriterende flitsende en abrupt afgebroken beelden omdat alles zogezegd met een handcamera opgenomen is. Lost footage, ja, ik ben het al jaren zo beu als koude pap. Deze film grijpt terug naar de gebeurtenissen in nrs. 3 en 4 die tonen hoe in Santa Rosa in 1988 een gezin uitgemoord wordt en hun twee dochtertjes Katie en Kristi ontvoerd worden door een sekte. Flits naar het heden in 2013: een nieuw gezin (twee broers, een vrouw en haar dochtertje) trekt in het huis waar het vorige gebeurde en raad eens, ze vinden daar een heel oude video camera en stapels cassettes die ze natuurlijk gaan bekijken. Zo ontdekken ze wat twintig jaar geleden gebeurde, maar dan beginnen ze vreemde verplaatsingen en misvormingen te zien op die beelden, en die openbaren zich dan ook in het heden. Ze hebben iets boosaardigs wakker gemaakt, een entiteit destijds opgeroepen door de heksensekte, die ze Tobi noemden. Die demon zien we soms even als een schimmige massa draden of klimop, en is belust op het kleine dochtertje van het gezin, Leila.
Na zo’n uur verveling komt er eindelijk wat actie en vernemen we ook wat er echt aan de hand is. Een poort doorheen de tijd waardoor de kinderen Katie en Kristi uit het verleden in het heden kijken en Leila beïnvloeden om haar bij zich te krijgen. |
We zitten dan volop in ‘Poltergeist’ sfeer, compleet met priester en exorcisme, en de ouders die tegen de sekte en de demon (die we dan ook even te zien krijgen) strijden voor hun dochtertje, alleen het happy end blijft achterwege. Die laatste twintig minuten zijn best leuk, als je de autistisch bewegende beelden erbij neemt en het eerste uur niet in slaap gevallen bent. O ja, er is nog een tweede jonge vrouw in het huis maar ik ben nooit te weten gekomen of dat ook een dochter is, een zus, of een meeverhuisde babysit. Dit zou volgens de hoes de laatste film zijn, duimen maar.
USA, 2015, 84min 20”, Engels gesproken, Nederlandse ondertitels, leeftijd 16.
Extra’s :
Lost Footage (9 geknipte scènes, 19 min.)
USA, 2015, 84min 20”, Engels gesproken, Nederlandse ondertitels, leeftijd 16.
Extra’s :
Lost Footage (9 geknipte scènes, 19 min.)
|
|
|
TECHNISCHE FICHE :
|
ARTISTIEKE FICHE:
|