Het ultieme koesterende wezen. Dat citaat van Robin Williams stond als kop boven het interview in DM met de steracteur naar aanleiding van de hitfilm Mrs. Doubtfire. Die omschrijving verwees toen naar de nanny uit de titel, maar nu lijkt het alsof het ook wel van toepassing was op de acteur zelf. Maar blijkbaar was zijn koesterende energie opgebruikt. Of vond hij zichzelf niet meer voldoende gekoesterd door het leven, want hij is er nu zomaar uitgestapt.

Robin Williams had soms iets van een harige knuffelbeer. Speelde ook vaak rollen van vaders of mentors, zoals de inspirerende leraar in 'Dead Poets Society' of de psycholoog in 'Good Will Hunting', die het personage van Matt Damon helpt om zijn wiskundeknobbel te ontwikkelen.

Robin Williams koesterde zijn kinderen en zijn publiek, zijn werk en zijn talent, maar ook zijn drugs en alcohol. In het begin van de jaren 80, vlak voor de geboorte van zijn eerste zoon Zachary, kickte hij af. Maar twintig jaar later begon hij opnieuw te drinken en in 2006 moest hij weer in rehab. Onlangs doken her en der berichten op dat hij met een zware depressie kampte. Dat ultieme gevecht heeft hij nu definitief verloren. We kunnen nu alleen nog zijn herinnering en zijn vele films koesteren.