Wellicht zullen de spelontwerpers hier ook aan gedacht hebben, maar online vonden we nergens een bespreking terug die écht inging op welke concepten nu eigenlijk wel of niet leuk zijn, los van hoe de verschillende Classes speltechnisch werken. Dat doen wij natuurlijk wél. Hybrid Classes Eerst en vooral worden er 10 ‘Hybrid Classes’ gepresenteerd. Die combineren telkens – zoals de naam al doet vermoeden – aspecten van 2 bestaande Classes en maken er iets nieuws van. De 10 nieuwkomers zijn: Arcanist (Sorcerer + Wizard): Arcanists proberen de wetenschappelijke benadering van traditionele magiërs te combineren met de rauwe innerlijke kracht van wezens die een inherente vaardigheid hebben om spreuken te weven. Zij willen de mysterieuze wetten van de magie ontdekken en ze dan met hun wilskracht en expertise vorm geven. Vaak zijn ze roekeloos omdat veel Arcanists meer geïnteresseerd zijn in de potentie van magie dan in de mogelijke gevolgen van het gebruik ervan. Dit is een voorbeeld van een Class die technisch wel redelijk goed in elkaar zit, maar binnen het groter geheel (lees: verhaal) iets minder zin heeft. Bloodrager (Barbarian + Sorcerer): Net als bij Sorcerers het geval is, loopt er pure magische kracht door de aders van Bloodragers. In plaats van die te gebruiken om spreuken te weven, kanaliseren Bloodragers hun energie op een manier waardoor ze een andere staat bereiken waarin hun bloedlijn zich kan manifesteren. Bloodragers combineren heel wat leuke vaardigheden van Barbarians met een aantal spreuken die erg bruikbaar zijn in gevechten, maar daar blijft het dan ook bij. Wanneer er niet met de wapens moet gesproken worden, zijn ze niet erg nuttig. Zowel spel- als verhaaltechnisch een van de minder geslaagde Hybrid Classes. Brawler (Monk + Fighter): Brawlers houden niet van de zware wapenrusting die vaak door Fighters wordt gebruikt, maar zijn evenmin aangetrokken tot het mysticisme waar Monks zich mee bezighouden. In de plaats ervan proberen ze zich gewoon te perfectioneren in allerlei vechtstijlen. Er is al veel geschreven over hoe effectief Monks wel (of eerder niet) zijn, een probleem dat gedeeltelijk werd opgelost door die Class in een van de uitbreidingen meer Ki Powers te geven. Tot nu toe was het echter nodig om een dergelijke mystieke Class te spelen als je goed wilde zijn in hand-tot-hand gevechten en dat was natuurlijk behoorlijk onlogisch. De Brawler biedt een oplossing en is een stevigere versie dan de Monk (wat hem iets dichter bij de Fighter brengt), maar is beperkter met de blote vuist (of voet… of ellenboog… of knie… ah, je begrijpt het wel). Dankzij het feit dat hij (of zij) met meer Feats kan spelen, is deze Class wel veelzijdiger dan de Fighter. Hunter (Ranger + Druid): Hunters zijn krijgers die zich in de natuur ophouden en sterke banden hebben gesmeed met hun dierlijke metgezellen. Die hebben geleerd om aan hun zijde te vechten, waardoor dier en Hunter een sterk team vormen. Conceptueel is het een sterk idee en Hunters beginnen ook met de keuze uit tien verschillende bonussen die ze kunnen delen met hun dierengezel. Nadat ook de Teamwork Feats erbij zijn gekomen, lijken ze echter rond negende Level wat stil te vallen, waardoor dit een van de Classes lijkt die mechanisch niet helemaal in balans zijn. Het blijft echter wel leuk om allerlei creatieve manieren te bedenken waarop het bevriende dier kan gebruikt worden. Investigator (Rogue + Alchemist): Investigators worden gedreven door een haast onverzadigbare nieuwsgierigheid over de wereld. Ze gebruiken de kennis die ze vergaren als macht en leren omgaan met alchemie. Investigators gebruiken deductie en inductie om situaties en tegenstanders snel te analyseren, zodat ze kunnen anticiperen en voordeel kunnen halen uit wat ze te weten komen. Dit is een van onze favoriete nieuwe Classes omdat Investigators heel wat vaardigheden hebben die ook buiten gevechten kunnen gebruikt worden. Ze gebruiken Inspiration Points (gelijk aan de helft van hun Level plus hun Intelligence Modifier) om Skill Checks, Ability Checks, Attack Rolls en Saving Throws te verhogen met 1d6 en bekwamen zich in alchemie, gif mengen, het lokaliseren van valstrikken, enzovoort. In gevechten presteren ze echter minder dan Rogues en Alchemists. Een ander probleem heeft te maken met hoe sterk ze op die twee Classes lijken. Zouden alle Investigators gif en vreemde drankjes moeten kunnen mengen? We denken het niet. Gelukkig bieden de Archetypes (hieronder) een oplossing. Shaman (Witch + Oracle): Shamans communiceren met geesten en met de energie die in elk levend wezen zit. Ze smeden er sterke banden mee en naarmate hun kracht groeit, leren ze de geesten aan te roepen in tijden van nood. Shamans zijn wat ons betreft een noodzakelijke Class in Pathfinder, maar krijgen hier helaas te weinig eigenheid. De geesten waarop ze beroep doen, geven immers krachten die teveel lijken op die van de Secrets van een Oracle of de Domains van een Cleric, waardoor de kans om hen een eigen smaakje te geven wordt gemist. Skald (Barbarian + Bard): Skalds zijn poëten, historici en dragers van kennis die hun gaven niet alleen gebruiken om verhalen te vertellen of te debatteren, maar ook om hun bondgenoten te inspireren tijdens een gevecht. De Skald is een fantastisch concept dat dicht aanleunt bij de Noorse variant waar we ons allemaal wel een idee bij kunnen vormen. De belangrijkste verandering is dat hij niet meer de Inspire Courage van de Bard bezit, maar zijn bondgenoten in de plaats daarvan in een soort blinde furie kan sturen die hen beter maakt in gevechten. Natuurlijk moet je daarvoor kunnen slikken dat ze zoiets niet erg vinden, maar gezien de bonussen die ze krijgen (+2 Morale Bonus op Strengh en Constitution en +1 op Will Saves in ruil voor -1 AC) zullen de meeste spelers daar niet om malen, tenzij ze écht in de eerste plaats aan rollenspelen denken. Een nadeel is wel dat de Skald pas echt kan schitteren als hij of zij omringd wordt door anderen, terwijl zijn Raging Song maar traag verbetert. Slayer (Ranger + Rogue): Slayers zijn jagers die hun martiale vaardigheden aanscherpen om hun doelwit uiteindelijk de doodslag te kunnen brengen. Ze bestuderen de gewoontes en de anatomie van hun prooi om op het juiste moment en de juiste plaats te kunnen toeslaan. Het idee is niet slecht, maar ook niet echt geïnspireerd, waardoor we deze Class persoonlijk links lieten liggen. Swashbuckler (Fighter + Gunslinger): Swashbucklers steunen niet op zware wapenrusting of wapens, maar op snelheid, behendigheid en panache. Ze combineren snel voetenwerk met snelle en precieze uithalen om zo in en uit gevechten te kunnen glijden. Vooral de Archetypes (hieronder) doen watertanden, terwijl de Swashbuckler speltechnisch wat steviger in elkaar zit dan de Duelist. Hij of zij krijgt immers meer bonussen op de rollen die ertoe doen, alsook punten Panache die kunnen uitgegeven worden om allerlei héél erg nuttige eigenschappen te verwerven. Warpriest (Cleric + Fighter): Warpriests mengen hun goddelijke magie met martiale vaardigheden. Ze zijn doorgaans minder subtiel dan Clerics, maar blijven elk een lichtend bastion van hun geloof. Verhaaltechnisch zien we het nut van Warpriests moeilijk in, maar in spelmechaniek lijken ze een beetje op de Paladin. Zo kunnen Warpriests een of meer heilige wapens kiezen die ze van Enchantment Bonuses kunnen voorzien. Dat is overigens ook mogelijk met hun wapenrusting. Archetypes Buiten de nieuwe Hybrid Classes krijgen we ook Archetypes voor de bestaande Classes. Die behouden de basis van wat al bestaat, maar vervangen bestaande Class Features met andere mogelijkheden die beter passen binnen het concept waarrond ze zijn opgebouwd. Vanzelfsprekend worden er meer Archetypes gegeven voor de nieuwe Hybrid Classes. De reeds bestaande Classes hebben immers al Archetypes gekregen en dus is er meer nood aan opties voor de nieuwkomers. Die vonden we vaak erg leuk en bovendien lossen sommige Archetypes ook speltechnisch een aantal problemen op die in de Classes zelf aanwezig zijn. De nieuwe Archetypes zijn: Alchemist: Inspired Alchemist
… en de rest Een nieuwe uitbreiding voor Pathfinder betekent doorgaans ook een nieuw bos aan Feats end at is met de Advanced Class Guide niet anders. De meeste Feats zijn natuurlijk vooral geschikt voor de nieuwe Classes, maar gelukkig zitten de meeste vrij goed in elkaar. Jammer genoeg gaat het wel voornamelijk om Feats die gewoon toelaten om iets vaker per dag te doen. Nog minder slim zijn de Feats die ervoor zorgen dat je bepaalde Special Features die doorgaans heel iconisch zijn voor een specifieke Class ook te gebruiken als je een andere Class hebt. Meestal applaudisseren we voor dit soort demarches, maar Divine Grace is bijvoorbeeld wel écht typisch voor een Paladin en het voelt gewoon niet juist aan om die eigenschap aan een andere Class te geven. Wel heel erg geslaagd zijn de Style Feats, al blijven we het spijtig vinden dat vechtmaneuvers in Feats worden vertaald. De nieuwe Spells zijn oké, maar voegen niet zo gek veel toe aan wat er al bestaat. Wel interessant is het hoofdstuk rond het creëren van jouw eigen Class. Helaas is dat iets te kort en te weinig gedetaillerd, waardoor het niet helemaal op zichzelf weet te staan. Conclusie De Pathfinder Advanced Class Guide presenteert heel wat nieuwe opties en zoals dat dan meestal het geval is, is niet alles even goed geslaagd. Hier en daar voelt het aan alsof er te weinig is nagedacht over een bepaalde Hybrid Class of Feat, al heeft veel natuurlijk ook te maken met persoonlijke voorkeur en zullen de meningen wel verdeeld zijn. Toch worden de nieuwe Hybrid Classes en Archetypes zeker verwelkomd en vullen vele van hen een niche die tot nu toe jammerlijk leeg was gebleven. Alleen gebeurt dat niet altijd even goed (zoals het geval is met de Shaman). Visueel ziet alles er weer typisch uit voor Pathfinder, wat betekent dat je jezelf kunt verwachten aan een boek dat volledig in kleur is, met degelijke tekeningen die doorgaans een enkel personage voorstellen. Het is mooi, maar zeker niet uitzonderlijk vormgegeven, en we zouden ondertussen toch wel graag eens wat vooruitgang zien in de visuele stijl die Paizo al zo lang aanhangt. Rollenspelsupplement Uitgever: Paizo Publishing Ontwerper: Jason Bulmahn, Stephen Radney-MacFarland, Sean K. Reynolds Hardcover 254 blz. 2014
0 Comments
|
Archives
November 2015
Categories
All
|