“Taal is mijn grootste obstakel om de internationale sprong te maken” |
De Amerikaanse televisiezender Comedy Central komt naar België! Meer zelfs, op het moment dat u dit leest, is de zender reeds gearriveerd. TMF - The Music Factory is (helaas) afgevoerd, en het vrijgekomen kanaal wordt vanaf heden ingepalmd door de humorzender. Om de Belgische lancering luister, slingers en gezelligheid bij te zetten, zakte het voltallige Nederlandse management naar Borgerhout af. Heerlijke profiteroles, broodjes, versgeperst fruitsap en zelfs een gigantische hoeveelheid succulente cuberdons moesten het journaille over de streep trekken. En getrokken, dat werd er. De liefde van menig journalist gaat duidelijk nog steeds door de maag.
Jaco Peeringa, de PR Director van Viacom International Media Networks Benelux, nam als eerste het woord en introduceerde Maurice Hols, de general manager Viacom International Media Networks Benelux. Zijn grote baas, dus, maar Jaco mag Maurice zeggen. “Vlaanderen heeft even moeten wachten op Comedy Central, maar nu is de zender een feit. |
Het is een zeer succesvol comedymerk voor volwassenen. Er was appetite. Veel mensen kwamen naar ‘meer Comedy Central’ vragen. Dat gaan we doen per 1 november!” aldus Maurice Hols. “Wat kunnen we verwachten qua programma’s?” vroeg Peeringa. “Jeetje, wel, als je naar positie 18 bij Telenet en 160 bij Proximus gaat, dan krijg je 24 uur op 24 onze programma’s. Welke zijn dat? ‘The Daily Show’ met onze nieuwe host Trevor, die het enorm goed doet. Hij is nu al een zeer goede vervanger van, eh (twijfelt 1 seconde, waarop Jaco meteen inpikt met ‘Jon’) … van Jon, dankjewel, Jaco. Andere belangrijke programma’s zijn natuurlijk het nieuwe seizoen ‘South Park’, ‘Tosh.0’, Amy Schumer – wellicht nog onbekend voor de niet-connaisseurs van de comedy.
Ze is echt fantastisch, en haar show ‘Inside Amy Schumer’ is heel erg leuk en ook te zien op Comedy Central. Last but not least, ‘TripTank’, en de Belgische animator Jeroom heeft daar een belangrijk onderdeel in. Dat is de mix van programma’s waarmee we van start gaan. En veel meer, natuurlijk. We zien meer potentie in een jong-volwassenenmerk als Comedy Central, dus daarom verdwijnt TMF. Muziek is nog steeds een belangrijker pijler binnen onze portfolio, maar dan als onderdeel van het merk MTV.” antwoordde Hols. Na de presentatie was er tijd voor persoonlijke interviews. Als kind van de jaren ’90 waren TMF en MTV dierbare bronnen voor muziekvideo’s. De laatste jaren was MTV nog maar een schim van zijn vroegere zelf, dus besloot ik om meneer Hols toch even uit te vragen over zijn muziekplannen. Maar eerst een algemene vraag, natuurlijk. Julian De Backer: “U bent erg vertrouwd met de Nederlandse TV-markt. In hoeverre is het een uitdaging en een moeilijkheid om Vlaanderen te doorgronden?” |
Maurice Hols: “Ik ben ook een specialist in de Belgische markt. Twaalf jaar geleden was ik al verantwoordelijk voor MTV Nederland én België. Voor mij is de Belgische markt niet vreemd, en we werken met goede partners samen, zoals bijvoorbeeld SBS voor de advertisement sales. In combinatie met de ervaring die ik al heb, weet ik wel wat ik mag verwachten wanneer we een nieuw merk lanceren binnen België.”
Julian: “Wat deed u voor die twaalf jaar? Was u toen ook al bezig binnen de televisiewereld?”
Maurice: “Voor die twaalf jaar? Jeetjemina, toen zat ik al wel in de media. Toen zat ik aan de kant van de communicatie. Toen was ik verantwoordelijk voor de mediastrategie. Toen werkte ik met adverteerders en zenders samen om te komen tot een interessante inkoop- of communicatiestrategie. Ik ben ooit door MTV gevraagd om hen te herpositioneren en toen kwam ik bij MTV in Nederland terecht.”
Julian: “Ik herinner me uit mijn jeugd dat wij, in België, niét MTV Nederland hadden, maar MTV uit Engeland met Hebreeuwse reclame.”
Maurice: “Ja, klopt, en wij hebben toen uiteindelijk gekozen om toch in België ook het Nederlandse MTV aan te bieden. Ik heb bijvoorbeeld Otto-Jan Ham nog aangetrokken als Belgische presentator.”
Julian: “Een perfect voorbeeld, want het is een Nederlander die nadien vooral in België is gaan werken.”
Maurice: “Hij was the best of both worlds. Heel leuk.”
Julian: “Weet u wat er gebeurd is met MTV? Dat was ooit zo’n groot en sterk merk, en nu is dat verwaterd tot een reality-zender. Jammer dat het niet meer die prachtige muziekzender is waarmee ik ben opgegroeid.”
Maurice: “Ja (pauze). Dat klopt niet helemaal wat je zegt. Voor de jongeren die nu kijken, is MTV nog steeds een grote zender. De kijkcijfers voor MTV in België zijn nog nooit zo hoog geweest. We zouden dan moeten concluderen dat de MTV van nu het beter doet dan de MTV toen jij keek. Dat heeft ermee te maken dat je vandaag muziek op verschillende manieren consumeert. Het werkt niet persé altijd als “lineair naar clipjes kijken”. Het zou heel raar om gewoon naar een zender te kijken, in deze wereld waarin je zelf kan bepalen wat je wilt zien. Dat is wat er vandaag gebeurt. Wij geloven nog steeds in muziek. Maar dan muziek op verschillende platformen. We proberen context te creëren, meer een creatorship-aanpak. MTV is globaal en lokaal nog steeds hét jongerenmerk. Toen jij jong was, was MTV een cool merk, anders dan anders, identity-building. En dat is MTV vandaag ook nog. Als je kijkt naar de shows die we uitzenden, zijn die altijd origineel. Ik denk dus dat het vooral de perceptie van de oudere mensen is dat MTV nu ‘kleiner’ is. Dat komt omdat jij er niet meer mee bezig bent. Onze kijker is 16 jaar, en vrouw.”
Julian: “Maar ook de ondertitel, ‘Music Television’, is verdwenen. Dat was een iconisch merk in de jaren ’80. Die primeurs, de clips, de grootste artiesten, de shows… de muziek als core business is toch verdwenen?”
Maurice: “Muziek is nu een van de pijlers geworden, en vroeger was het DE pijler. Gelukkig maar. Een merk moet zich herontdekken. MTV is daar een goed voorbeeld van.”
Jaco Peeringa: “En muziek zit nog steeds in het DNA van de zender. Nu heb je wereldevenementen, zoals de Europe Music Awards (EMA’s), waarbij honderden miljoenen mensen kijken en stemmen. Dat doet geen ander wereldmerk ons na.”
Julian: “Wat deed u voor die twaalf jaar? Was u toen ook al bezig binnen de televisiewereld?”
Maurice: “Voor die twaalf jaar? Jeetjemina, toen zat ik al wel in de media. Toen zat ik aan de kant van de communicatie. Toen was ik verantwoordelijk voor de mediastrategie. Toen werkte ik met adverteerders en zenders samen om te komen tot een interessante inkoop- of communicatiestrategie. Ik ben ooit door MTV gevraagd om hen te herpositioneren en toen kwam ik bij MTV in Nederland terecht.”
Julian: “Ik herinner me uit mijn jeugd dat wij, in België, niét MTV Nederland hadden, maar MTV uit Engeland met Hebreeuwse reclame.”
Maurice: “Ja, klopt, en wij hebben toen uiteindelijk gekozen om toch in België ook het Nederlandse MTV aan te bieden. Ik heb bijvoorbeeld Otto-Jan Ham nog aangetrokken als Belgische presentator.”
Julian: “Een perfect voorbeeld, want het is een Nederlander die nadien vooral in België is gaan werken.”
Maurice: “Hij was the best of both worlds. Heel leuk.”
Julian: “Weet u wat er gebeurd is met MTV? Dat was ooit zo’n groot en sterk merk, en nu is dat verwaterd tot een reality-zender. Jammer dat het niet meer die prachtige muziekzender is waarmee ik ben opgegroeid.”
Maurice: “Ja (pauze). Dat klopt niet helemaal wat je zegt. Voor de jongeren die nu kijken, is MTV nog steeds een grote zender. De kijkcijfers voor MTV in België zijn nog nooit zo hoog geweest. We zouden dan moeten concluderen dat de MTV van nu het beter doet dan de MTV toen jij keek. Dat heeft ermee te maken dat je vandaag muziek op verschillende manieren consumeert. Het werkt niet persé altijd als “lineair naar clipjes kijken”. Het zou heel raar om gewoon naar een zender te kijken, in deze wereld waarin je zelf kan bepalen wat je wilt zien. Dat is wat er vandaag gebeurt. Wij geloven nog steeds in muziek. Maar dan muziek op verschillende platformen. We proberen context te creëren, meer een creatorship-aanpak. MTV is globaal en lokaal nog steeds hét jongerenmerk. Toen jij jong was, was MTV een cool merk, anders dan anders, identity-building. En dat is MTV vandaag ook nog. Als je kijkt naar de shows die we uitzenden, zijn die altijd origineel. Ik denk dus dat het vooral de perceptie van de oudere mensen is dat MTV nu ‘kleiner’ is. Dat komt omdat jij er niet meer mee bezig bent. Onze kijker is 16 jaar, en vrouw.”
Julian: “Maar ook de ondertitel, ‘Music Television’, is verdwenen. Dat was een iconisch merk in de jaren ’80. Die primeurs, de clips, de grootste artiesten, de shows… de muziek als core business is toch verdwenen?”
Maurice: “Muziek is nu een van de pijlers geworden, en vroeger was het DE pijler. Gelukkig maar. Een merk moet zich herontdekken. MTV is daar een goed voorbeeld van.”
Jaco Peeringa: “En muziek zit nog steeds in het DNA van de zender. Nu heb je wereldevenementen, zoals de Europe Music Awards (EMA’s), waarbij honderden miljoenen mensen kijken en stemmen. Dat doet geen ander wereldmerk ons na.”
Maurice: “We hebben de vooraankondiging van de EMA’s gedaan en het was héél druk. De wijze waarop we met muziek omgaan is anders, maar het is nog steeds heel belangrijk.”
Jaco: “En de Taylor Swifts en de Justin Biebers, de sterren van het moment, zijn er ook nog steeds. Hun clips gaan nog steeds in première tijdens de EMA’s, en ze promoten hun nieuwe verhalen nog steeds via MTV. Het is enkel niet meer alleen maar “een clipje op een kanaal”, zoals ik vroeger ook keek. Je bekijkt ze nu ook online, of op je telefoon. Muziek is overal. Wij zijn een curator. We hebben niet een kanaal, we hebben ook ‘MTV Live’, we hebben ‘MTV Brand New’. Daar zie je een hele dag clips van allerlei nieuwe artiesten, die allemaal via een bepaalde constructie hopelijk volgend jaar mainstream zijn geworden.” Julian: “Is het voor Comedy Central ook niet moeilijk om de Belgen te overtuigen? Want een aantal programma’s waren/zijn ook op de zender Acht te zien. In welke mate gaan jullie proberen om de Belgen ook echt naar Comedy Central te laten kijken? Ik kan me voorstellen dat mijn ouders niet meteen weten dat ze een programma als ‘The Daily Show’ op jullie zender kunnen bekijken.” Maurice: “Nee, inderdaad, dat heeft even tijd nodig. We hebben sowieso tijd nodig om de zender te bouwen. We gaan ervanuit dat de core-fans reeds bestaan. Die ga je als eerste aanspreken, en hopelijk gaan mensen nog zappen. Doordat we bij Telenet op plek 18 zitten, kunnen we ze meekrijgen. Maar dan is het nog moeilijk. Jouw ouders vinden misschien ‘The Daily Show’ wel leuk, maar dat is ook geen brede show op zichzelf. Het is ook maar een bepaald publiek dat daarnaar kijkt. Wij richten ons op een publiek van influentials. Die weten ons te vinden.” |
Julian: “Krijgen jullie de tijd om te groeien? Want helaas moet je in deze tijd meteen scoren. Adverteerders zijn ongeduldig.”
Maurice: “We geven onszelf wel even de tijd om het juist op te bouwen. We introduceren de zender rustig. We gaan samenwerken met bepaalde partijen om ervoor te zorgen dat we zichtbaar zijn.”
Jaco: “Ons bedrijft bouwt op merken. We zijn niet enkel op TV aanwezig, we zijn overal aanwezig, binnen een portfolio van zenders en merken die we al hebben.”
Maurice: “We bouwen bestemmingen, en je bouwt een bestemming niet in een dag. Zeker niet als je kijkt naar de versnippering van mediagebruik. Het wordt alleen maar lastiger. We lanceren geen lineair tv-merk, we lanceren een MERK. Laten we eerlijk zijn: het is een superzichtbaarheid wanneer je bij Telenet zoveel mensen kan bereiken.”
Julian: “Gelukkig hebben jullie een sterk merk. Het kan bijna niet misgaan.”
Maurice: “Het ligt eraan hoe hoog je verwachtingen zijn. We gaan niet meteen een paar procent marktaandeel realiseren. We blijven een niche, maar binnen die niche kan je een heel goed bestaansrecht bouwen. Dat weten de adverteerders ook, en daar zit onze kracht. Onze doelgroep vertegenwoordigt bepaalde waarden. Tot op heden hebben we overal succesvol Comedy Central gelanceerd. Het komt zeker goed in België.”
Wat verder staat Jeroom Snelders, de extreem getalenteerde humorist-animator-tekenaar-cartoonist. Ik maak zelf af en toe beroerde, belabberde cartoons, en Jeroom is iemand waarvoor ik een bijzondere bewondering heb. Zijn humor is inventief en groots. Hoewel hij soms ook flirt met de grenzen van de goede smaak en het fatsoen, kent hij nauwelijks zijn gelijke. Dat vraagt om een kort interview. Tijdens ons interview snoepen we samen van de heerlijke cuberdons (“neuzekes”) die Comedy Central heeft voorzien.
Julian: “Mijn drie favoriete Jeroom-cartoons zijn ‘Ik ga je alle hoeken van de kamer laten zien’, ‘Ik wil vanavond passie in de slaapkamer’ en ‘De kikker die gedichten van Leonard Nolens leest’. Is er een kans dat we deze geniale geintjes ook op Comedy Central te zien krijgen?”
Jeroom Snelders: “Ha, nee, geen van de drie zijn gemakkelijk te vertalen naar het Engels. Ze hebben echt geselecteerd. Ze hebben de tijdloze gekozen. Ik maak sowieso voor de zender een selectie wanneer ik ze vertaal naar het Engels. “I will show you every corner in room”, tja, dat heeft weinig kans. Ik ga je moeten teleurstellen. Die zitten er niet bij. Maar ik geef toe: ze zijn wel goed. Dat is het probleem bij mij. Ik krijg heel veel mails van anderstaligen die via mijn Engelstalige Facebookpagina terechtkomen op mijn Nederlandstalige pagina. Dan zien die daar dubbel zoveel materiaal, en dan mailen ze mij: “Allez, wat houd jij achter? Wees eens niet zo lui! Vertaal eens wat meer!” En dan moet ik echt uitleggen dat in 70% van mijn moppen heel veel stomme taalmopjes zitten. (pauze) Die wel geniaal zijn in hun soort, maar je kan ze niet vertalen. Ik probeer er nu wel rekening mee te houden. Voor ‘Het Gat van de Wereld’ niet, want dat blijft heel lokaal. Maar in mijn achterhoofd zit het nu wel: probeer de mopjes tijdloos te houden. Aan de andere kant: een goede taalmop zal ik nooit laten liggen.”
Julian: “Nochtans, sommige Engelse uitdrukkingen lijken heel hard op de Nederlandse versie. ‘De appel valt niet ver van de boom’ is bijvoorbeeld gewoon ‘The apple doesn’t fall far from the tree’ …”
Jeroom: “Taal is mijn grootste obstakel om de internationale sprong te maken. Het is zo gevoelig. Je moet een vertaler hebben die de pointe kan inschatten. Als ik zeg ‘debiel’ in mijn vakje, dan, tja, er zijn zoveel woorden voor ‘debiel’. Soms is het kwetsend, soms is het braaf.”
Julian: “Het woord ‘retard’ ligt heel gevoelig in het Engels.”
Jeroom: “Effectief. Ik ga hulp zoeken. Ik heb een goede vertaler nodig. Enige tijd geleden had ik de ‘pijpvis’-cartoon. Ik had toen via-via een vertaalster gevonden, een oude Duitstalige vrouw die Nederlands kon. Zij was voor de Duitse markt mijn werk aan het vertalen. Ze mailde me terug met enkele vertalingen, en over de ‘pijpvis’ zei ze: “Die versta ik niet, maar ik heb het vertaald als ‘oliepijpleiding’.” En ik heb écht niet durven antwoorden dat ze het bij het verkeerde eind had, dat het een werkwoord moest zijn. Nu, in de huidige situatie vertaalt Comedy Central zelf. Zij kennen de moppen en zij passen het aan naar spreektaal. Om maar te zeggen: er schiet niets meer over van mijn originele mop. Maar dat is niet erg.”
Julian: “In de presentatie daarnet zagen we een voorbeeldje van jouw vertaalde humor, over een dokter die teveel porno had bekeken. Dat is al relatief aangebrand voor de Amerikaanse markt.”
Jeroom: “Puriteins Amerika, inderdaad, maar als je naar ‘TripTank’ kijkt, zie je de uitzondering die de regel bevestigt. ‘South Park’ alleen al.”
Maurice: “We geven onszelf wel even de tijd om het juist op te bouwen. We introduceren de zender rustig. We gaan samenwerken met bepaalde partijen om ervoor te zorgen dat we zichtbaar zijn.”
Jaco: “Ons bedrijft bouwt op merken. We zijn niet enkel op TV aanwezig, we zijn overal aanwezig, binnen een portfolio van zenders en merken die we al hebben.”
Maurice: “We bouwen bestemmingen, en je bouwt een bestemming niet in een dag. Zeker niet als je kijkt naar de versnippering van mediagebruik. Het wordt alleen maar lastiger. We lanceren geen lineair tv-merk, we lanceren een MERK. Laten we eerlijk zijn: het is een superzichtbaarheid wanneer je bij Telenet zoveel mensen kan bereiken.”
Julian: “Gelukkig hebben jullie een sterk merk. Het kan bijna niet misgaan.”
Maurice: “Het ligt eraan hoe hoog je verwachtingen zijn. We gaan niet meteen een paar procent marktaandeel realiseren. We blijven een niche, maar binnen die niche kan je een heel goed bestaansrecht bouwen. Dat weten de adverteerders ook, en daar zit onze kracht. Onze doelgroep vertegenwoordigt bepaalde waarden. Tot op heden hebben we overal succesvol Comedy Central gelanceerd. Het komt zeker goed in België.”
Wat verder staat Jeroom Snelders, de extreem getalenteerde humorist-animator-tekenaar-cartoonist. Ik maak zelf af en toe beroerde, belabberde cartoons, en Jeroom is iemand waarvoor ik een bijzondere bewondering heb. Zijn humor is inventief en groots. Hoewel hij soms ook flirt met de grenzen van de goede smaak en het fatsoen, kent hij nauwelijks zijn gelijke. Dat vraagt om een kort interview. Tijdens ons interview snoepen we samen van de heerlijke cuberdons (“neuzekes”) die Comedy Central heeft voorzien.
Julian: “Mijn drie favoriete Jeroom-cartoons zijn ‘Ik ga je alle hoeken van de kamer laten zien’, ‘Ik wil vanavond passie in de slaapkamer’ en ‘De kikker die gedichten van Leonard Nolens leest’. Is er een kans dat we deze geniale geintjes ook op Comedy Central te zien krijgen?”
Jeroom Snelders: “Ha, nee, geen van de drie zijn gemakkelijk te vertalen naar het Engels. Ze hebben echt geselecteerd. Ze hebben de tijdloze gekozen. Ik maak sowieso voor de zender een selectie wanneer ik ze vertaal naar het Engels. “I will show you every corner in room”, tja, dat heeft weinig kans. Ik ga je moeten teleurstellen. Die zitten er niet bij. Maar ik geef toe: ze zijn wel goed. Dat is het probleem bij mij. Ik krijg heel veel mails van anderstaligen die via mijn Engelstalige Facebookpagina terechtkomen op mijn Nederlandstalige pagina. Dan zien die daar dubbel zoveel materiaal, en dan mailen ze mij: “Allez, wat houd jij achter? Wees eens niet zo lui! Vertaal eens wat meer!” En dan moet ik echt uitleggen dat in 70% van mijn moppen heel veel stomme taalmopjes zitten. (pauze) Die wel geniaal zijn in hun soort, maar je kan ze niet vertalen. Ik probeer er nu wel rekening mee te houden. Voor ‘Het Gat van de Wereld’ niet, want dat blijft heel lokaal. Maar in mijn achterhoofd zit het nu wel: probeer de mopjes tijdloos te houden. Aan de andere kant: een goede taalmop zal ik nooit laten liggen.”
Julian: “Nochtans, sommige Engelse uitdrukkingen lijken heel hard op de Nederlandse versie. ‘De appel valt niet ver van de boom’ is bijvoorbeeld gewoon ‘The apple doesn’t fall far from the tree’ …”
Jeroom: “Taal is mijn grootste obstakel om de internationale sprong te maken. Het is zo gevoelig. Je moet een vertaler hebben die de pointe kan inschatten. Als ik zeg ‘debiel’ in mijn vakje, dan, tja, er zijn zoveel woorden voor ‘debiel’. Soms is het kwetsend, soms is het braaf.”
Julian: “Het woord ‘retard’ ligt heel gevoelig in het Engels.”
Jeroom: “Effectief. Ik ga hulp zoeken. Ik heb een goede vertaler nodig. Enige tijd geleden had ik de ‘pijpvis’-cartoon. Ik had toen via-via een vertaalster gevonden, een oude Duitstalige vrouw die Nederlands kon. Zij was voor de Duitse markt mijn werk aan het vertalen. Ze mailde me terug met enkele vertalingen, en over de ‘pijpvis’ zei ze: “Die versta ik niet, maar ik heb het vertaald als ‘oliepijpleiding’.” En ik heb écht niet durven antwoorden dat ze het bij het verkeerde eind had, dat het een werkwoord moest zijn. Nu, in de huidige situatie vertaalt Comedy Central zelf. Zij kennen de moppen en zij passen het aan naar spreektaal. Om maar te zeggen: er schiet niets meer over van mijn originele mop. Maar dat is niet erg.”
Julian: “In de presentatie daarnet zagen we een voorbeeldje van jouw vertaalde humor, over een dokter die teveel porno had bekeken. Dat is al relatief aangebrand voor de Amerikaanse markt.”
Jeroom: “Puriteins Amerika, inderdaad, maar als je naar ‘TripTank’ kijkt, zie je de uitzondering die de regel bevestigt. ‘South Park’ alleen al.”
Julian: “Wellicht omdat Comedy Central geen mainstream-zender is, want die worden geneutraliseerd tot en met. Maar van zodra het buiten de lijntjes valt, mag er veel. Zie ook: HBO. Bloot, schuttingtaal, een heel grappige discrepantie.”
Jeroom: “Dat is heel interessant om te zien, hoe het werkt. Ik vind echt mijn gading op die zender. Vroeger moest je dat op het internet zoeken, en nu kan je het gebundeld bekijken. In ‘TripTank’ zitten zaken waarvan zelfs ik soms denk: ‘Oef!’. Mensen animeren maandenlang aan iets vies. Voor mij is dat heel normaal, maar het is heel tof om te zien dat een grote speler er geld insteekt.” Julian: “En dat ze het begrijpen, dat is nog beter!” Jeroom: “Inderdaad, dat ze het begrijpen en dat ze kansen geven. Mijn droom is om met een Hollywoodbudget een film te maken die totaal met de codes speelt, inclusief kwaliteitsvolle stunts.” Julian: “Bedoel je dan een animatiefilm?” Jeroom: “Alle soorten film. Een poppenfilm, zoals ‘Team America: World Police’? Gaarne!” Julian: “Dan zit je nu wel aan de bron, want Comedy Central werkt samen met Trey Parker en Matt Stone, de makers van ‘Team America’.” Jeroom: “Dat bedoel ik. Als je de middelen hebt. Goed om weten dat er nog een wereld is buiten de vaste paden. Een zonder risico. We zullen nederig blijven.” |
Julian: “Een van jouw beste jokes van de laatste tien jaar, is ‘Hammertime’ (waarin de lijdensweg van de Heer gesynchroniseerd wordt met de hit van MC Hammer) . Heb je die ooit doorgestuurd naar MC Hammer? Want die man zit gewoon op Twitter. Met een muisklik kan je hem contacteren.”
Jeroom: “Oh, ik wist zelfs niet dat ie op Twitter zat?”
Julian: “Het is een van de eerste Twitter-celebrities. Een guru met miljoenen volgers. Hij retweet alles, behalve mijn non-ironische, positieve tweets over zijn discografie.”
Jeroom: “Ik ben niet het type dat zomaar iets zelf gaat doorsturen.”
Julian: “Hij is ook priester, dus hij gaat sowieso beledigd zijn.”
Jeroom: “Hm, daar zeg je zoiets. Hm, dat is wel interessant. Mja, ik ga dat niet doen. Mijn vinger zweeft dan over de muis, maar op ‘send’ zal ik niet drukken. Op dat vlak ben ik een kleine, nederige Belg. Dat neemt niet weg dat ik onder een schuilnaam een Twitter-account kan openen. Als ‘Jeroem’, ofzo.”
Julian: “Of ‘Your Room’.”
Jeroom: “Ik ben totaal niet bezig met het actief pluggen van mijn werk. Sommige mensen doen dat. Daar is niets mis mee, en dat zal misschien wel resultaat hebben. Maar het zegt me heel weinig. Ik ben op dat vlak iets te bescheiden. Ik heb natuurlijk ook geluk gehad. Mijn werk is gewoon opgepikt. Als ik nu iets deel op mijn Engelse Facebookpagina, dan beginnen de mensen te babbelen, te lachen, naar elkaar te wijzen. Dan kom je overal wel terecht. Ik hoef niet meer zo nodig actief op zoek. Wachten, zoals op Comedy Central, heeft in mijn geval gewerkt.”
Julian: “Pure chance?”
Jeroom: “Zij zagen het ook ineens in hun Facebook-feed. Puur geluk, maar door de schaalvergroting zal je procentueel gezien meer kans hebben om ergens binnen te geraken. Ik moet gewoon maar in mijn luie zetel zitten in mijn onderbroek achter mijn computer, en niemand lastig vallen. Dat werkt. Het vindt zijn eigen weg.”
Julian: “Ik heb de indruk dat je enkele jaren geleden net iets meer tegen de schenen wilde stampen. Bij de eindejaarsvraagjes in HUMO zei je dan geparafraseerd: “Ik ben naar Tom Waits gaan kijken. Gelukkig dat het gratis was, want het was heel slecht.” Dat was het jaar dat er maar 500 kaartjes waren voor zijn concert in de Bourla. Ik denk dat je stiekem genoot van het spuien van dergelijke onzin.”
Jeroom: “Ah, zeker, dat vind ik tof.”
Julian: “Nu lijk je me nederiger en bescheidener. Nu wil je mensen ook minder beledigen.”
Jeroom: “Oh, ik wist zelfs niet dat ie op Twitter zat?”
Julian: “Het is een van de eerste Twitter-celebrities. Een guru met miljoenen volgers. Hij retweet alles, behalve mijn non-ironische, positieve tweets over zijn discografie.”
Jeroom: “Ik ben niet het type dat zomaar iets zelf gaat doorsturen.”
Julian: “Hij is ook priester, dus hij gaat sowieso beledigd zijn.”
Jeroom: “Hm, daar zeg je zoiets. Hm, dat is wel interessant. Mja, ik ga dat niet doen. Mijn vinger zweeft dan over de muis, maar op ‘send’ zal ik niet drukken. Op dat vlak ben ik een kleine, nederige Belg. Dat neemt niet weg dat ik onder een schuilnaam een Twitter-account kan openen. Als ‘Jeroem’, ofzo.”
Julian: “Of ‘Your Room’.”
Jeroom: “Ik ben totaal niet bezig met het actief pluggen van mijn werk. Sommige mensen doen dat. Daar is niets mis mee, en dat zal misschien wel resultaat hebben. Maar het zegt me heel weinig. Ik ben op dat vlak iets te bescheiden. Ik heb natuurlijk ook geluk gehad. Mijn werk is gewoon opgepikt. Als ik nu iets deel op mijn Engelse Facebookpagina, dan beginnen de mensen te babbelen, te lachen, naar elkaar te wijzen. Dan kom je overal wel terecht. Ik hoef niet meer zo nodig actief op zoek. Wachten, zoals op Comedy Central, heeft in mijn geval gewerkt.”
Julian: “Pure chance?”
Jeroom: “Zij zagen het ook ineens in hun Facebook-feed. Puur geluk, maar door de schaalvergroting zal je procentueel gezien meer kans hebben om ergens binnen te geraken. Ik moet gewoon maar in mijn luie zetel zitten in mijn onderbroek achter mijn computer, en niemand lastig vallen. Dat werkt. Het vindt zijn eigen weg.”
Julian: “Ik heb de indruk dat je enkele jaren geleden net iets meer tegen de schenen wilde stampen. Bij de eindejaarsvraagjes in HUMO zei je dan geparafraseerd: “Ik ben naar Tom Waits gaan kijken. Gelukkig dat het gratis was, want het was heel slecht.” Dat was het jaar dat er maar 500 kaartjes waren voor zijn concert in de Bourla. Ik denk dat je stiekem genoot van het spuien van dergelijke onzin.”
Jeroom: “Ah, zeker, dat vind ik tof.”
Julian: “Nu lijk je me nederiger en bescheidener. Nu wil je mensen ook minder beledigen.”
Jeroom: “Ik wil niemand beledigen, maar vraagjes invullen en interviews geven doe ik sowieso niet graag. Het is ook altijd hetzelfde.”
Julian: “Oei, dus we praten hier nu dik tegen jouw goesting?” Jeroom: “Neenee, het is onder vrienden hier. Mijn werk is mijn passie. Als ik daarover begin, zitten we hier over een uur nog te lullen. Maar “Wat vind je de beste film?”. Wat interesseert het de mensen wat ik daarover denk?” Julian: “Blijkbaar willen de mensen dat toch weten.” Jeroom: “Ik vind dat vreemd, ik heb die neiging niet. Dus vind ik het veel grappiger om – als ik de kans heb – mensen op stang te jagen. Die kans laat ik nooit liggen. Maar inderdaad, ik doe het nu minder. Een mens wordt ouder, hé? Je moet alles in de context zien. Ik ben geen mens die veel zaken serieus bedoelt.” Julian: “Jouw website is ook een pareltje.” (op de website presenteert Jeroom zich als een humorfirma, met gedateerde functie-omschrijvingen en gekke medewerkers. Alles is natuurlijk compleet fictief.) Jeroom: “Die moet ik dringend eens vernieuwen!” Julian: “Hoeveel ernstige mails krijg je daarop? Ongetwijfeld zijn er mensen die reageren dat ze bij jou willen komen werken …” Jeroom: “Zonder overdrijven, elke maand krijg ik mails. Mijn vrienden staan daarop met valse namen. En dan krijg ik een mail: ‘Mevrouw Declercq, ik zou graag stage doen bij u. Is het mogelijk om bij het bedrijf (etc.)” Dan denk ik steevast: “Maar enfin?!”, maar ik antwoord vervolgens natuurlijk als mevrouw Declercq en zeg “Ik zal u doorverwijzen naar meneer Desmet, de verantwoordelijke”. Soms gebeurt het zelfs dat ik een mail krijg voor ‘Mevrouw Declercq’ en dat ik ben vergeten dat het via de site is gekomen, omdat die webstek al zo oud is.” Julian: “Geniaal dat ze nog steeds online staat.” Jeroom: “Ik heb er veel moeite in gestoken. Het is heel moeilijk om iets bewust slecht te doen.” Julian: “So bad it’s good.” Jeroom: “Je moet ermee weg geraken. Soms is het té slecht, soms is het te goed. Ik denk dat ik de mooie balans heb gevonden.” Julian: “Heb je ooit de film ‘The Room’ gezien?” Jeroom: “Nee. Welke film?” |
Julian: “‘The Room’, uit 2003. Van een regisseur zonder zelfkennis. Hij was regisseur, scenarioschrijver, hoofdrolspeler en producent. Het is een grandioos slechte film, maar wel oprecht gemaakt. Dat maakt het veel grappiger.”
Jeroom: “Ah zo? En dan is ie ontploft?”
Julian: “Hij dacht dat hij een nieuwe ‘Citizen Kane’ aan het maken was.”
Jeroom: “Maar het is echt?”
Julian: “Het is serieus bedoeld. Hij meende het. Nu is het een midnight cultsucces. Als je de film bekijkt, kom je de eerste dagen niet meer bij van het lachen. Je kunt hem blijven bekijken.”
Jeroom: “Verschillende lagen, dus? Geweldig!”
Julian: “Laatste vraag: ken jij de Antwerpse cartoonist Dimitri Sakelaropolus?”
Jeroom: “Nee.”
Julian: “JangoJim?”
Jeroom: “Ah, JangoJim, ja! Hij doet vaak muurschilderingen. Ik vind zijn werk geweldig. Ik probeer hem vaak bij HUMO binnen te krijgen. Dat zou ik de max vinden. Ik heb hem leren kennen bij ‘De Slimste Mens Ter Wereld’. Hij liep er rond als vriend van Adil El Arbi, en we zijn aan de praat geraakt. Ik volg zijn blog. Hij maakt echt straffe dingen. Het is een vandaal: laat die mooie muren met rust! Maar verder: ik ben grote fan. Het is wat ik graag zie: dingen met een hoek af. Heel fris.”
Julian: “Het heeft soms iets van Keith Haring.”
Jeroom: “Keith Haring verkracht door Disney. Toffe mens. Heel goed materiaal.”
Julian: “Hij heeft voor DeLijn een grote campagne gedaan. Zelfs in Japan heeft hij mogen exposeren.”
Jeroom: “Klopt, soms vraagt hij online naar een muur en dan retweet ik zijn oproep.”
Julian: “Geef die mens een muur! Bedankt voor je tijd.”
Jeroom: “Dat is heel graag gedaan.”
Jeroom: “Ah zo? En dan is ie ontploft?”
Julian: “Hij dacht dat hij een nieuwe ‘Citizen Kane’ aan het maken was.”
Jeroom: “Maar het is echt?”
Julian: “Het is serieus bedoeld. Hij meende het. Nu is het een midnight cultsucces. Als je de film bekijkt, kom je de eerste dagen niet meer bij van het lachen. Je kunt hem blijven bekijken.”
Jeroom: “Verschillende lagen, dus? Geweldig!”
Julian: “Laatste vraag: ken jij de Antwerpse cartoonist Dimitri Sakelaropolus?”
Jeroom: “Nee.”
Julian: “JangoJim?”
Jeroom: “Ah, JangoJim, ja! Hij doet vaak muurschilderingen. Ik vind zijn werk geweldig. Ik probeer hem vaak bij HUMO binnen te krijgen. Dat zou ik de max vinden. Ik heb hem leren kennen bij ‘De Slimste Mens Ter Wereld’. Hij liep er rond als vriend van Adil El Arbi, en we zijn aan de praat geraakt. Ik volg zijn blog. Hij maakt echt straffe dingen. Het is een vandaal: laat die mooie muren met rust! Maar verder: ik ben grote fan. Het is wat ik graag zie: dingen met een hoek af. Heel fris.”
Julian: “Het heeft soms iets van Keith Haring.”
Jeroom: “Keith Haring verkracht door Disney. Toffe mens. Heel goed materiaal.”
Julian: “Hij heeft voor DeLijn een grote campagne gedaan. Zelfs in Japan heeft hij mogen exposeren.”
Jeroom: “Klopt, soms vraagt hij online naar een muur en dan retweet ik zijn oproep.”
Julian: “Geef die mens een muur! Bedankt voor je tijd.”
Jeroom: “Dat is heel graag gedaan.”
Julian De Backer