Nikkie Zeevenslooten is een alledaags meisje, 13, knalrood haar, nog een kindfiguur, en soms wat vreemd. Ze woont in de gemeente Oudewater, historisch bekend omwille van diverse hekserijgeschiedenissen. Wanneer ze met school de heksenwaag bezoekt ontdekt ze plots dat sommige mensen een ander gezicht hebben dan dat wat ze dragen. Voor ze goed beseft wat er gebeurt wordt ze ontvoerd en door een vierschaar (geleid door heksen) ter dood veroordeeld omdat ze heksen kan zien en dus een gevaar is voor hen. Ze ontsnapt en belandt in een vreemde andere wereld. Daar ontdekt ze dat heksen in het verleden om te ontsnappen aan de wrede inquisitie de wereld als een landkaart gevouwen hebben. Verre plaatsen liggen zo heel dicht bij elkaar, en in die vouwen hebben de heksen hun geheime wereld opgebouwd. Nikkie belandt in Koterije, bevolkt door de nornir (een scheldwoord voor heksen) en bestuurd door de wrede barones. Elk jaar mag die volgens de wet een mensenkind uitkiezen dat dan opgejaagd wordt door de nornir tijdens de Wilde Jacht, en uiteindelijk smakelijk opgepeuzeld wordt. Nikkie is de ‘gelukkige’ uitverkorene voor dit vermaak. Problemen rijzen als ze ontdekt dat ze zelf heksenbloed heeft. Het leest gemakkelijk, maar is een wat ongemakkelijke mix. De vlugge actie die niet altijd logisch is en de vele fantastische wezens richten zich op een jong publiek terwijl een aantal eerder gruwelijke elementen meer voor een ouder publiek lijken. Dit is een eerste deel van een reeks maar de lezer wordt bij elk nieuw hoofdstuk bestookt met informatie die weinig belangrijk is voor wat hier in dit boek gebeurt, dit via fragmenten uit Nikkies dagboek of uit het ‘Malleus Maleficarum’ (de beruchte ‘heksenhamer’) maar dan wel deel 3. Klein schoonheidsfoutje: op blz.151 heet ze plots even Nikkie Zevensloten. Tussendoor soms een vleugje pseudotechnologische punk-SF met mechanische monsters ter variatie. Het kan beter worden in de rest van de reeks, maar dit bleef me allemaal te chaotisch en luchtig, en kon me niet echt boeien. De auteur is Adelmund, zou dit dezelfde zijn die wat jaartjes geleden de reeks ‘Mysteries in (noem een Hollandse stad)’ samenstelde? Compiet maakte de illustraties: drie plaatsschetsen vooraan, en vreemd genoeg alle andere (heksen, details gezichten, fantastische wezens, akelige machines) tekeningen staan gebundeld in 15 niet genummerde pagina’s achteraan terwijl de bijhorende teksten boven de hoofdstukken staan. Het zou me logisch lijken de tekeningen op hun plaats in het verhaal te plaatsen. Mooie tekeningen, maar het handschrift erbij is erg moeilijk leesbaar. Het duo werkt samen als ‘The Grim Collective’. In verdere delen zullen we dus leren wat er verder met Nikkie gebeurt, deel 2 ‘Heksenkind’ wordt verwacht in september. Eddy C. Bertin (2) Originele Titel I Luitingh I 2014 I Paperback I 156 Blz. + 17 I 9789024564620 I Martijn Adelmund & Iris Compiet ‘The Grim Collective
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
September 2016
Categories
All
|