Valgaeren leverde met ‘De Ziener’ in 2011 een heel degelijke complexe fantastische griezelroman af in de beste traditie van de grootmeesters van het genre. Daarvoor kreeg hij dan ook de Schaduwprijs voor het beste spannende debuut van de Lage Landen. Deze roman is een rechtstreeks vervolg daarop en staat dan ook vol met verwijzingen naar het eerste boek, maar je krijgt tussen de regels door voldoende informatie over wat er gebeurd is om deze roman als zelfstandig boek te kunnen lezen en appreciëren. David Mayfair was een Ziener: hij kon de doden zien en met hen communiceren. Tot hij in Engeland in de val gelokt werd door een oude vriend en tot vampier gemaakt door de wrede Valeth die een compagnon wilde voor de eeuwigheid. Daardoor raakte David wel zijn Zienersmogelijkheden kwijt, maar hij leerde zich met vallen en opstaan aanpassen aan zijn nieuwe bestaan als vampier. Het vlotte echter niet goed tussen de twee, Mayfair zag hoe het vampiersbestaan van Valeth een wreed en onverschillig monster heeft gemaakt dat zich boven de mensen verheven voelt. David vreest dan ook dat hij na verloop van tijd ook zijn eigen menselijkheid volledig zal verliezen en verlaat Vathek. Hij reist naar Turnhout met een bizarre missie: hij wil Sterre Schemers terug vinden, een meisje waar hij als kind smoorverliefd op was maar die dat nooit geweten heeft. Al vlug beseft hij dat er een kaper op de kust is: een andere vampier is in Turnhout in actie. Sterre heeft paranormale gaven en David is ervan overtuigd dat zijn maker Vathek haar als zijn nieuwe compagnon wil. David vindt Sterre maar hoe haar te vertellen wat zijn ware aard is? Hij krijgt hulp van Werner van Lissum, een Ziener zoals David ooit was, maar Werner is bang voor de doden die hij ziet. Hij nodigt David en Sterre uit op een oud mysterieus landhuis waar Marcus en Celine wonen, een eeuwenoud koppel ondoden. Samen willen zij de confrontatie aangaan met Valeth, maar is die het enige gevaar dat ze lopen? Valgaeren volhardt in de gotische traditie en bouwt zijn roman traag en gestadig op aan de hand van dagboekfragmenten (in de traditie van ‘Dracula’ en ‘Frankenstein’) en teksten van de hand van elk van de hoofdpersonages. Mooi geschreven bovennatuurlijk griezelverhaal dat de lezer ook voldoende inzicht geeft in de leefwereld van de ondoden. Actie is er ook voldoende maar de auteur vermijdt bewust extreem bloederige horror en zorgt ook voor een mooie cliffhanger op het einde. Geen idee of er nog een derde deel komt (inmiddels schreef hij een op zichzelf staande occulte roman over mediums ‘Seance’) maar als dat er komt kijk ik er reikhalzend naar uit. Eddy C. Bertin (5) Bloedlijn I Kramat I 2012 I Paperback I 373 Blz. I 9789079552870 I Kevin Valgaeren
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
September 2016
Categories
All
|