Julien Raasveld overleed in augustus 2013, straks twee jaar geleden. Vorig jaar dook dan plots een totaal onbekende korte roman op van zijn hand, zowaar iets dat hij blijkbaar een ‘kasteelroman’ genoemd had. Het boek werd waarschijnlijk geschreven einde van de jaren ’80, begin ’90, toen de op een mannelijk publiek gerichte sexy pulpromans à la ‘Sexy West’ en dergelijke van de markt verdwenen en Julien op zoek ging naar een andere markt. Geen idee of dit boek ooit ergens aangeboden werd, maar ik vrees dat elke romantische reeks à la Boeket er de neus voor zal opgehaald hebben. Ja, er zit heel wat romantiek in en als de seks leuk wordt gaat het offscreen, maar de hoofdnoot bestaat uit het verscheuren van vrouwen en het drinken van hun bloed, dus… Tweeduizend jaar geleden, een Keltische nederzetting in wat later de Vlaamse Ardennen zouden worden. De geile dorpsdruïde Nemorix heeft een oogje op de toekomstige vrouw van het dorpshoofd. Hij vergrijpt zich aan haar en als ze zich te heftig verzet doodt hij haar. De dorpelingen ontdekken hem en begraven hem levend als straf. Hadden ze nu maar gewoon zijn hoofd afgeslagen, maar dan was er verder geen verhaal geweest, want de druïde roept de demonen op die hij aanbidt en krijgt het eeuwige leven. Daarvan zal hij pas gebruik kunnen maken als er maagdenbloed op zijn graf vergoten wordt. Dat gebeurt dan in het heden. Nabij het onbekende graf staat de Zwarte Hoeve van de familie Coopman. De speelse dochter Katrien laat zich verleiden door de knappe stalknecht Bob, en haar maagdelijk bloed dringt in de aarde en bereikt de ondode daar begraven. Die ontwaakt en wurmt zich uit de grond, een gruwelijk rottend lichaam bezeten door de drang naar meer vrouwenbloed. Katrien die ’s nachts haar minnaar opzoekt wordt het eerste slachtoffer, het monster verscheurt haar op gruwelijke manier en drinkt al het bloed uit haar lichaam. Daarna gaat het zich voor overdag verschuilen in een donkere grot waar het zich ingraaft. Katriens verminkte lijk wordt gevonden, iedereen verdenkt Bob en die wordt zonder proces opgeknoopt. Maar de ondode verschrikking komt ’s nachts terug en vindt nieuwe slachtoffers. Dan komt Tim aan in het dorp, een jonge Antwerpenaar en would-be schrijver, die wat rondzwerft met zijn rugzak. Hij ontmoet Marina, de tante van de vermoorde Katrien, in een eethuisje. Zij bezorgt hem werk op de boerderij van de Coopmans, en natuurlijk ontstaat een romance tussen Tim en Marina. De aanvallen van het monster gaan door. Tim die over enige fantasie beschikt, vermoedt dat het geen mens is maar een ondood vampierachtig monster. Met Marina en enkele gewapende mannen beginnen ze zijn sporen te zoeken en komen tenslotte tot een uitgesponnen confrontatie met het gedrocht. Vlot geschreven en gemakkelijk te lezen, zeker geen Grote Roman, zelfs weinig origineels, gewoon een leuk horror pulpromannetje zonder pretentie, zelfs met een happy end, best vergelijkbaar met een horrorstrip uit de jaren ’50, voor de censuur toesloeg. Voor liefhebbers uiteraard een leuke aanwinst voor hun verzameling zeldzame griezel. Aangevuld met een beperkte bibliografie (tot 1976) en een herdruk van het ‘In memoriam’ dat ik over Julien schreef voor Cerberus Online in 2013. Eddy C. Bertin (3) Verschrikking uit het verleden I Stichting Fantastische Vertellingen, Rare Boekjes Reeks nr. 36 I 2014 I Pocket I 118 Blz. I 9789078499237 I Julien C. Raasveld
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
September 2016
Categories
All
|